zondag 6 augustus 2017

Mizu no kokoru 水の心 (2)

Het principe van judo is als de natuur van het water. Water vloeit naar een niveau van balans (balanced level). Het heeft geen eigen vorm, maar het vormt zichzelf naar de omgeving of de inhoud die het bevat. De stijging van zijn spiegel is niet tegen te houden en het doordringt alles. Het heeft bestaan zolang tijd en ruimte bestaan en het zo lang bestaan. Als het wordt verhit tot stoom wordt het onzichtbaar, maar het heeft genoeg kracht om de aarde de splijten. Als het bevriest, kristalliseert het tot een machtige rots. Het is oneindig nuttig en we kunnen er eindeloos gebruik van maken. Eerst is het turbulent als de Niagara watervallen, en daarna kalm als een stille bron, vreeswekkend als een woeste rivier, en verfrissend als een koele dronk op een hete zomerdag. Aldus is het principe van judo.
Moshe Feldenkrais, Higher Judo Groundwork, pag. 7
Een van de kenmerken van water (net als andere vloeistoffen) is het aanpassingsvermogen aan een veranderende omgeving. Elke hoeveelheid water die in verschillende houders wordt opgeslagen, verandert van vorm in die nieuwe omgeving.

De levensles van Mizu no Kokoro is duidelijk: pas je aan aan de omstandigheden. Blijf niet vastzitten in oude patronen, hoe traditioneel ze ook kunnen zijn en hoe goed ze ook van nut zijn geweest in het verleden. 

Voor een judoka geldt dat hij zich elk moment aanpast. Allereerst aan zijn lichamelijke conditie die verandert met de jaren en de tijdelijke omstandigheden. Aanpassen aan de partners op de mat, de les die wordt geboden, de oefening die je doet. Het principe van wordt door bijna niets zo goed uitgedrukt als door het water en het eindeloze aanpassingsvermogen, terwijl het in bepaalde omstandigheden ook een enorme kracht kan overbrengen.

Pas je aan in de wereld om je heen, op en buiten de mat. Harmoniseer ermee, vecht er niet tegen. Kijk er naar, en besef dat het de moeite waard is om te waarderen wat er op je pad komt. De veranderingen die het met zich meebrengt moet je maken, concentreer je er op dat je het op een goede en verantwoorde manier doet. Voel je geen slachtoffer. Je bent net als water niet passief! Water is reactief, niet passief. Go no sen, dus je blijft zelf ook aan de bal. Alleen doe je dat niet door de wereld naar je hand te zetten, maar door het volgen van de natuur en het laten komen wat niet veranderd kan worden. 

Als we dit in een moment van mokuso op ons laten inwerken, besef dan ook dat je niet alleen bent als water, maar dat je ook water bent. Hoeveel procent van je lichaam bestaat niet uit water? Stel je voor dat je judo niets meer is dan het in beweging brengen van zoveel liter water. Denk wat er gebeurt als dat water in een ander 'vat' was gegoten, en hoe het zou meebewegen, klotsend en al, met de energie die er op wordt uitgeoefend. Kijk naar de reactie die het geeft als er een dam wordt opgeworpen, zoals elke controle in het judo voorkomt dat de energie 'verder stroomt'. Geef jezelf aan het proces van bewegen en mee-bewegen. Beeld je in dat je verhit wordt en je tot stroomkracht wordt, sterker bent dan een locomotief. Denk er aan hoe hard je kunt worden als je bevriest. Voel jezelf ontdooien als je warm wordt. Sta jezelf toe dat je energie gaat uitstromen als een rivier, krachtig en soms woest misschien. Zie de beperking, maar zie ook de weg die het zelf zoekt. Vloei om de obstakels heen als je kunt, ontwijk, neem over, rol als een golf. Hoe je ook beweegt, neem de vorm aan van je omgeving en laat dat de druk bepalen die jouw watermassa gaat geven.

Feldenkrais, de grote Joodse judo-intellectueel, heeft het (net als Tokio Hirano destijds) goed gezien.


Nu wij nog. Volgens mij doen judoka niet zo aan meditatie...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten