Ik las een deel van het boek "A Detailed Exposition of Judo" 柔道精義 (1941) en mij viel op dat er een zeer gedetailleerde afdeling was over taisabaki 体捌き.Dat begint meteen na de formaliteiten van het buigen, voor de ukemi, en het wordt zo fundamenteel genoemd voor het judo, iets dat je moet kunnen om judo te kunnen leren.Ik heb al eerder zelf ontdekt dat zeer veel problemen in judo en kata terug te voeren zijn - letterlijk - op de eerste stapjes. Nieuwelingen zijn nogal eens geneigd om te focus op de handen, en hun voetbewegingen verkeerd te doen. Ik oefen met een aantal senior Japanse judo sensei - 7, 8 dans - en ook zijn lijken te focussen op de handen bij hun lessen, of op de globale lichaamsbewegingen in plaats van de stappen. Maar nadat ik eens goed keek en de technieken in kata analyseerde, en de bewegingen zag beginnen met de taisabaki, dat dit problemen zou oplossen waar de normale instructie zich niet mee bezighoudt. (NBK, e-judo forum 12-11-13)
Tsja. Toen ik aikido ging doen, was het oefenen van tai sabaki de normaalste zaak van de wereld. Dat was inderdaad een heel standaard bewust proces, zorgvuldig stappen, de stand van je voeten bepalen. Bij judo hoor ik er eigenlijk zelden iets over. Toen ik ooit begon met kata, was het begin wel steeds: lopen, lopen, nog eens lopen. Om de bewegingen te leren voelen. Bij techniektraining wordt zeker aandacht besteed aan hoe je de voeten moet plaatsen. Logisch, anders werken de worpen niet. Maar zoals deze NBK schrijft, gerichte training? Om ook te leren voelen hoe je staat en je balans houdt? Hoe je moet bewegen om in te zetten?
Een aandachtspunt denk ik dan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten